در حال حاضر دو نوع طرحبندی ماژول وجود دارد:
- طرحبندی افقی
- طرحبندی عمودی
انتخاب باید بر اساس عواملی مانند مدل ماژول، اندازه ماژول، آرایه و ظرفیت اینورتر انجام شود. مقایسهای بین دو طرحبندی باید انجام شود تا بهترین طرح انتخاب شود و همچنین تجزیه و تحلیل عملکرد تولید برق ماژولها تحت تأثیر انسداد سایه نیز ضروری است.
(1) هنگامی که طرحبندی با زاویه شیب ثابت برای نیروگاههای زمینی (روی زمین مسطح) اتخاذ میشود، هیچ تغییری در توپوگرافی وجود ندارد، هیچ اختلاف ارتفاعی بین آرایههای ماژول وجود ندارد و جهتهای تابش نور شمال شرقی، شمال و شمال غربی است.
(2) هنگامی که طرحبندی با زاویه شیب ثابت برای پروژههای کوهستانی اعمال میشود، به دلیل تغییرات شیب شرقی-غربی زمین، اختلاف ارتفاعی بین ماژولها در جهتهای شمال شرقی و شمال غربی (جهت سایههای ماژول) وجود خواهد داشت. علاوه بر این، هنگامی که جهت تابش نور به سمت پایین در امتداد شیب باشد، طول سایه در امتداد شیب افزایش مییابد. شیب پروژههای کوهستانی متغیر است، بنابراین سایههای ماژول در شرایط مختلف شیب متفاوت خواهد بود.
براکتهای PV عمدتاً در سه نوع وجود دارند: براکتهای ثابت، براکتهای قابل تنظیم ثابت و براکتهای ردیابی تک محوره افقی.
منطقی بودن انتخاب براکت PV ارتباط نزدیکی با نصب و ساخت بعدی دارد. انتخاب غیرمنطقی ممکن است منجر به مشکلاتی در نصب براکت یا حتی عدم امکان نصب شود.
در حال حاضر، مشکلات نصب براکتهای PV در مناطق کوهستانی عمدتاً در دو جنبه نهفته است:
(1) ناهمواری زمین منجر به طولهای مختلف ستونهای یک مجموعه از براکتهای PV میشود که باید در طول طراحی در نظر گرفته شود.
(2) خطاهای ساختمانی ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در اتصال پیچها با سوراخهای پیچ یا حتی عدم امکان اتصال آنها شود. در حال حاضر، تیرهای C شکل (با سوراخهای تنظیم رزرو شده) و ستونهای لولهای عمدتاً برای حل مشکلات فوق استفاده میشوند.